- şəxsiyyətsiz
- прил. безликий (лишённый индивидуальности, своеобразия, характерных, отличительных черт), безличный. Şəxsiyyətsiz adam безликий человек
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
şəxsiyyətsiz — sif. Şəxsiyyəti, mənliyi, siması olmayan; simasız, mənliksiz. <Qədim Romada> arvad şəxsiyyətsiz bir parça şey hesab olunurdu, ona görə də özünə məxsus mal və sərvəti ola bilməzdi. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
simasız — sif. Siması olmayan, şəxsiyyəti olmayan, özünə məxsus sifətləri olmayan, fərdi xasiyyətləri olmayan, şəxsiyyətsiz. Nə zaman dünyadan silinəcəkdir; Simasız adamlar, yaltaq adamlar. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lakey — is. <fr.> 1. Nökər. Lakeylər səf səf durub, bir bir «ağa, xoş gəlibsiniz!» deyirdilər. Ə. H.. 2. məc. Şəxsiyyətsiz adam, yaltaq. <N. Vəzirovun «Pəhləvanani zəmanə» əsərində> xalqın həm maddi, həm də mənəvi sərvətinə, həm dilinə, həm… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
parağ — I (Şamaxı) itin iri cinsi. – Baba o qədər xəsisdi ki, parağdan yun qırxır II (Salyan) kərpicdən tikilmiş bir neçə otaqlı ev III (Salyan) məc. sayılmaz, şəxsiyyətsiz. – İndi parağ adamların da altında maşını var … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti